Swaziland

Je blijft je hier verbazen. Stel je voor dat je met 120 over de Pieter Stuyvesant rijdt (het zou daar kunnen) en dat er opeens een auto achteruit rijdt, stopt of uit een zandpad komt stuiven. Of dat het hele Linde Collega na school hier langs de weg struint. Hier zijn de wegen iets minder goed, maar het mag hier allemaal. Gisteren het trieste resultaat daarvan gezien een groot ongeluk waarbij het zoals wij konden zien niet voor iedereen met een sisser afliep. Autorijden is hier dus nogal een linke aangelegenheid. Het schiet ook voor geen meter op. Daardoor kwamen we ook een half uur te laat voor de rondleiding in de Chimpansee Eden van Jane Goodall. Achteraf hadden we ons de rit ook kunnen besparen, want het was minder spectaculair dan verwacht. Ik zag mezelf al wat spelen met die apen, maar in verband met ziektes, mogen er zelfs maar 6 van alle verzorgers uberhaupt in hun hokken komen.

We hebben er inmiddels weer een dag Kruger op zitten. Een lange dag, zo’n 11 uren in de auto. Best vermoeiend. Volgens mij hebben we nog nooit zoveel in de auto gezeten tijdens een vakantie. Wel weer veel dieren gezien, waaronder een leeuwenkont. Ook zagen we een dode impala in de boom hangen. Het werk van een luipaard. Helaas zijn deze ‘ vrienden’ moeilijk te spotten. Het mooiste verhaal van onze wandelsafari zijn we nog vergeten: Erik is in een soort boom met allemaal prik dingen gelopen met als gevolg een dikke jaap op zijn hoofd en oor. Stiekem hoopte hij zo als levend aas leeuwen te lokken.

Pilgrims Rest - een goudzoekers stadje - was een dikke flop. Klein, niks aan en een stel brutale apen sprak ons aan: We hebben iets heeeel aardigs voor u gedaan. We hebben uw auto gewassen en nu vragen we om een fooi. 20 Rand vonden de heren niet genoeg. De ' gebruikelijke' fooi was 40 Rand. Dikke afzetters.

De mensen zijn hier allemaal erg terughoudend. We hadden het allemaal wat losser en vrolijker verwacht. De apartheid is officieel afgeschaft, maar nog flink merkbaar. Vooral de oudere generatie is niet wat je nou noemt gezellig. Sommigen zijn heel onderdanig, anderen nors en ongeinteresseerd. De mensen van onze leeftijd wel meer. Hoewel we gisteren bij de grensovergang van Swaziland daar weinig van hebben gemerkt. Maar liefst 6 mensen zaten daar achter de balie met z'n allen voetbal te kijken. Met de rug naar ons toe hebben ze wat stempels her en der gezet en blijkbaar konden we toen gaan. Ze deden daarna namelijk niks meer, ja voetbal kijken. Toen zijn we maar weggelopen. Swaziland is niet heel anders dan ZA. Ze zijn hier wat armer en er staan minder huizen. De wegen zijn ook slechter. We slapen nu in een Beehive/Bijenkorf. Een mooi rond rieten huisje. Alleen maar van riet en takken. Het is er lekker warm en we hebben in een bijgebouwtje een douche en wc. Net een huisje voor Bert ;) Het hutje staat middenin het Mlilwane Wildlife Sanctuary. Hier lopen de herten en hippo's vrij rond op het park. Er zijn hier geen grote katachtigen dus het is niet super gevaarlijk. Wel moet je de hippo's niet lastigvallen, want als die kwaad zijn heb je een probleem. We wilden vandaag naar een Zulu dorp, maar het regent hier pijpestelen. De hele nacht en dag. Morgen vertrekken we naar Mkuze. Hopelijk is het daar in ieder geval droog. Het stikt hier wel van de Nederlanders, het lijkt wel een enclave. Het restaurant hier is prima. We kijken dan uit over een vijver waar hippo's en vogels in zwemmen. Ook zitten hier kroko's, maar die hebben we nog niet gespot.